พระปิดตาหลวงพ่อพิณวัดบางหัวเสือ พิมพ์ปิดตาพิมพ์เล็ก


ชีวประวัติ
หลวงพ่อพิณ (เกิดใน ร.๓-ร.๕) ท่านเกิด วันอังคาร เดือนพฤษภาคม ปีชวด พ.ศ.๒๓๘๓
บุตร นาย รอด อำแดง เผื่อน รอดสังข์
ท่านอุปสมทบเมื่อ ปี ระกา วัน แรม วันที่ ๑๔ ค่ำ วันที่ ๘ พฤษภาคม ๒๔๐๔ โดยมี

ท่านเจ้าคุณช้าง วัดโปรดเกษเชฎฐาราม เป็น พระอุปัชฌาย์จารย์

หลวงปู่จีน วัดท่าลาดเหนือ (ฉะเชิงเทรา) เป็น พระกรรมวาจาจารย์

หลวงปู่บัว วัดบางสีสะเสือ (วัดบางหัวเสือ) เป็น พระอนุสาวนาจารย์

ได้รับฉายาว่า ฉันทธัมโม (ผู้มีธรรมเป็นที่พอใจ)

ท่านเป็นพระอุปัชฌาย์ต่อจากหลวงพ่ออ้น ช่วงปีพ.ศ.๒๔๓๘ จนถึงช่วงปีพ.ศ.๒๔๕๔ ตามประวัติหลวงพ่อพิณ ได้ฝากผลงานไว้ให้ปรากฏตามถาวรวัตถุของวัดในยุคนั้น เช่น ช่อฟ้า ใบระกา ต่างตามเสนาสนะ และ กุฏิของท่าน (ปัจจุบันได้รื้อย้ายและเอาช่อฟ้าออกสร้างขึ้นใหม่เป็นกุฏิเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน) และท่านยังได้สร้างพระปิดตา และวัตถุมงคลไว้มากมาย และได้ถ่ายทอดพุทธาคมต่างๆให้หลวงพ่ออยู่ หลวงพ่อเที่ยง ไว้ให้สืบทอดต่อมา

เมื่อพระอธิการ อ้น เป็นเจ้าอาวาส(อาจจะรักษาการแทน ๒ปี ในช่วงว่างเว้นแต่ไม่มีหลักฐานยืนยันแน่นอน)ต่อจากหลวงปู่บัวถึงกาลมรณภาพ พลวงพ่อพิณ ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส องค์ที่ ๓ ของวัดบางหัวเสือ ท่านก็ได้ทะนุบำรุงบูรณปฏิสังขรณ์ เสนาสนะ ตลอดจนถาวรวัตถุ สร้างความรุ่งเรืองสวยงามให้กับวัดบางหัวเสือ จนได้ชื่อว่าเป็นวัดที่สวยงามหนึ่งในย่านนั้น แต่หากยามใดว่างเว้นภารกิจ ท่านมักปลีกวิเวกออกธุดงค์อยู่เสมอ จนได้ชื่อว่าเชี่ยวชาญด้าน รุกข์มูล(โคนต้นไม้)เป็นอย่างยิ่ง

หลวงพ่อพิณ มรณะเมื่อได้ไม่แน่ชัด แต่หลักฐานจากบาญชีพระสงฆ์ เล่ม ๑ วัดบางหัวเสือ พ.ศ. ๒๔๕๙ ระบุว่า พระครูวินัยธรรม (อยู่) เป็นเจ้าอาวาสองค์ที่ ๔ ของวัดบางหัวเสือ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๕๔ แต่ไม่ได้ระบุว่าหลวงพ่อพิณ มรณะเมื่อใดจึงยึดถือหลักฐานของวัดไว้เป็นหลักเทียบเคียงว่าท่าน มรณะเมื่อราวปี พ.ศ. ๒๔๕๔

วัตถุมงคลของหลวงพ่อพิณ
หลวงพ่อพิณท่านสร้างวัตถุมงคลไว้มากมายหลายประเภท ไม่ว่าจะเป็นพระตะกั่วผสมปรอททั้งพิมพ์พระปิดตาและพิมพ์พระพุทธ พระเนื้อผงคลุกรัก เนื้อผงว่าน เนื้อผงพุทธคุณ และเนื้อดิน ตลอดจนเครื่องรางของขลัง โดยเฉพาะพระปิดตาเนื้อผงพุทธคุณของท่าน ขึ้นชื่อในเรื่องแคล้วคลาด คงกระพัน มีประสบการณ์เป็นที่เลื่องลือ พุทธศิลป์เป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนพระปิดตาสำนักใด พระเนื้อผงของท่านมีหลายขนาด ทั้งขนาดใหญ่ ขนาดกลาง ขนาดเล็ก ไปจนองค์จิ๋วเท่าเล็บมือ เนื้อหาก็มีหลายโซน แล้วแต่มวลสารที่นำมาผสม มีทั้งเนื้อออกสีน้ำตาล เนื้อเทา เนื้อดำ เนื้อเขียว เนื้อขาว เนื้อแดง ฯลฯ ซึ่งมวลสารเหล่านี้ได้มาจากผงพระเก่าที่แตกหัก ผงพุทธคุณต่างๆที่ท่านเก็บเอาไว้ ตลอดจนผงว่านยาสมุนไพร ที่ได้มาระหว่างเดินธุดงค์ เนื่องจากท่านมีความเชี่ยวชาญ รู้จักสรรพคุณของว่านยา สมุนไพรต่างๆเป็นอย่างดี

ส่วนพระปิดตาเนื้อตะกั่วผสมปรอท ท่านสร้างเป็นพระปิดตานั่งยองแบบพระมหาอุด องค์ค่อนข้างชะลูด มือคู่แรกยกขึ้นปิดตา มือคู่ที่๒ยกขึ้นปิดหู และมีมืออีกคู่ล้วงลงไปปิดทวาร แต่จะไม่มีมือปิดที่ท้อง พระพิมพ์นี้ส่วนใหญ่ที่ด้านหลังจะมีเส้นประคตคาดตรงช่วงเอว ๑ เส้น ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ของพระปิดตานั่งยองหลวงพ่อพิณ (ล้วงสองมือปิดทวาร หลังมีเส้นประคตคาดเอว) แม่พิมพ์เป็นเบ้าประกบ จึงมีรอยตะเข็บที่ด้านข้าง ส่วนใหญ่จะเทหล่อออกมาไม่ชัด บางองค์จึงมีการตกแต่งใหดูสวยงาม เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับพระปิดตาหลวงปู่บัว วัดบางหัวเสือ และพระปิดตาหลวงพ่อเที่ยง วัดบางหัวเสือ พุทธศิลป์แม้จะดูคล้ายคลึงกัน แต่องค์พระจะมีขนาดเล็กกว่าอย่างเห็นได้ชัด

ขอขอบคุณข้อมูลจาก
1.http://www.วัดบางหัวเสือ.com
2.หนังสือพระปิดตานั่งยองเมืองปากน้ำ โดย เก่ง ศ.ตระกูล

004-1-884xx-x